Totaal aantal pageviews

woensdag 20 februari 2013

Valentijn- Dia del amor y de la amistad

Hallo allemaal !

Hier nog eens tijd voor een nieuw blogbericht!
Het was de eerste keer in mijn leven dat ik uitkeek naar Valentijn en het goed gevierd heb. De reden daarvan is dat wij, de 6e jaars op school, een groot valentijnsfeest organiseerden. De week vooraf hadden we zo goed als geen les, omdat we constant druk in de weer waren met de voorbereidingen (of we deden alsof, zodat we geen les zouden hebben!). Hele namiddagen hartjes knippen, rozen verkopen, kaartjes maken, .. In tussentijd was er natuurlijk ook de gelegenheid om veel foto's te trekken:
Celeste- Daniel- Bryan
ik- Leonela- Angie

Leo- ik- Daniel- Anahi
Anahi is bijna even groot !


Valentijnskaartjes








Leo en ik.












Donderdag 14 februari was het zover! 's Morgens ging ik eerst naar mijn gitaarles (sinds school begonnen is ga ik in de voormiddag naar de les) en vanuit daar wandelde ik naar Leonela, een vriendin van in de klas, zij zou mijn haren stijlen. Van het resultaat verschoot ik toch wel een beetje, want mijn haar is echt hard gegroeid! Samen gingen we baleadas eten en wandelden daarna naar school. Vandaag moesten we niet met uniform naar school komen en hoewel ik in België niks anders gewoon was, voelde het hier toch ongemakkelijk en vreemd aan. (ik herkende de helft vant school niet, zo zonder uniform!). We werkten eerst de decoratie af en rond 15u30 begon de 'show'. De, al dan niet, anonieme kaartjes-rozen-chocolaatjes werden uitgedeeld en jawel hoor, ik kreeg ook een roos! Raoul, een jongen(tje) van bij mij op school was zo lief om er mij eentje te sturen! Daarna volgden er wat optredentjes van enkele leerlingen en kon je allerlei lekkers kopen. Al bij al was het een leuke dag en zeker en vast een valentijn om niet te vergeten!
De roos
De zender


Massiel en ik

Ik- Stephanie en Diana

De hele school (ongeveer 200 lln) verzameld voor de valentijnsshow
Zoals jullie op de foto's kunnen zien gaat mijn tijd op school al stukken sneller vooruit. Ik kom echt goed overeen met het grootste deel van mijn klasgenoten en merk dat ik beter in de groep lig, waardoor ik me heel goed amuseer.
Vanmorgen begon het 'project', wat er dus op neerkomt dat we elke dag, 10 schooldagen lang, van 7u30 tot 11u30 alle huizen rond moeten gaan, om het water in de pila's (wordt gebruikt om kleren te wassen) en de tanks te controleren. Eerst moesten we de pila opmeten, wat berekeningen doen en een of ander chemisch iets in zakjes scheppen en in de pila gooien, om de 'larvas' en de 'pupas' te doden. Vanmorgen stond ik dus om 7u bij Leo en samen wandelden we naar de afgesproken plek. Ik sloot me aan bij haar groepje en de hele ochtend gingen we van huis tot huis. Wat me zeker zal bij blijven is hoe vies vuil en vettig sommige huizen hier zijn. Ik besef maar al te goed hoeveel geluk ik heb in België en ook hoeveel geluk ik hier heb met mijn familie.

De tijd vliegt echt voorbij, over enkele dagen ben ik al 6 maanden weg van thuis... Ik besef echter meer en meer hoe ongelofelijk hard ik het hier zal missen, dat ik nog helemaal niet terug wil keren en de tijd echt véél te snel gaat.
Maar ik heb nog iets meer dan 4 maanden om van elke week, dag, uur, minuut en seconde te genieten van mijn unieke ervaring hier in Honduras !

Liefs, Jellemieke

zondag 3 februari 2013

Lottetijd

¡ Hola !
Mijn tijd met Lotte was echt geweldig! Toen we dinsdag (22-01-2013) terug thuiskwamen na een lange reis van Roatan, was het in Santa Rosa niet echt veel beter weer. Het had hier ook de hele week geregend en de wegen waren 1 grote modderpoel. Woensdag besloten we het wat rustig aan te doen en speelden vrijwel de hele dag spelletjes (yathzee, jokeren, set, ..). Ik ben blij dat Lotte ook graag gezelschapsspelletjes speelt, want in mijn gezin doet niemand dat écht graag en ik wel! Op donderdag gingen we eerst naar mijn gitaarles. We zijn begonnen met electrische gitaar, iets wat ik niet zo super tof vind (wat een lawaai!), vind het geluid van een akoestische gitaar duizend keer mooier!

Vrijdag deden we hetzelfde: gitaarles en spelletjes spelen. Ook gingen we samen iets drinken in Jireth:
Zaterdagvoormiddag begonnen we met het maken van gratinaardappelen. Net toen alles klaar stond om in de oven te zetten viel de electriciteit uit. Zo typisch! Na een uur wachten was het weer terug en achteraf konden we toch genieten van een overheerlijke Belgische maaltijd. (of gratin effectief van belgië is weet ik niet, maar het deed er mij in elk geval aan denken). In de namiddag gingen we naar de Belgen om de (ongebruikte) snorkelspullen terug te brengen en 's avonds gingen we naar de cinema. Ze speelden de Hondurese film '¿Quien paga la cuenta?' en hij was vrij slecht geacteerd, maar viel nog wel mee. Ook was de film volledig in het Spaans en kon ik helemaal volgen, dus dat is een goed teken he!
Lotte en ik in de cinema.
 
Zondag nam Jesus ons mee naar de warmwaterbronnen in Gracias, waar ik weer onder de indruk was van het lekker warme water! Jammer genoeg is Lotte daarna ziek geworden, dus op maandag zijn we enkel naar de Uniplaza geweest, waar bijna alles gesloten was.
Mijn opa bij het meer, bij de warmwaterbronnen

De kinderen Romero en Lotte
Woensdag zijn we 's morgens naar het weeshuis geweest; voor mij de laatste keer, want vrijdag begint mijn school en zal ik geen tijd meer hebben om nog langs te gaan. Ik zal de schattige kindjes op de een of andere manier toch missen. In de namiddag gingen we naar de sigarenfabriek, echt super indrukwekkend! Ik had er geen flauw idee van dat er zoooooveel werk nodig was voor 1 simpele sigaar. Tot slot gingen we 's avonds iets eten bij weekend pizza en donderdagochtend vertrok Lotte weer terug naar La Paz. Dankzij een extra lange gitaarles op donderdag viel ik niet direct in een zwart gat.
Vrijdag werd ik wakker met slechts 1 gedachte: ik.wil.niet.naar.school. Maar wat moet dat moet, dus om iets voor 12 trok ik mijn uniform aan en was ik klaar om te vertrekken. Achteraf gezien had ik me er niet zo druk over moeten maken want het was best tof! Iedereen was heel vriendelijk - ondanks het feit dat ik hen 3 maanden niet gezien had.

Ohja, nog een nieuwtje: Karla had wat problemen met de universiteit en studeert nu dus 3 maanden nog hier in Santa Rosa. Daarna zal ze naar San Pedro gaan studeren en in juni moet ze een nieuw examen afleggen om binnen te geraken in Tegucigalpa. Als dat niet lukt, blijft ze in San Pedro verder studeren!

Heel veel liefs, Jellemieke